ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ (Freedom fighter)

ଜୟୀରାଜଗୁରୁ :

ଇଂରେଜମାନେ ଭାରତକୁ ବାଣିଜ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଆସି

ଧୀରେ ଧୀରେ ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟାପାରରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ।

ସେମାନେ ଗୋଟିକ ପରେ ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟ ତାଙ୍କ ସାମ୍ରାଜ୍ୟରେ

ଯୋଗକରି ଚାଲିଲେ । ୧୮୦୩ରେ ସେମାନେ ଓଡ଼ିଶା ଅଧିକାର

କଲେ । ଏହାର ପ୍ରତିବାଦ ହେଲା । ଖୋର୍ଦ୍ଧାରେ ୧୮୦୪ରେ

ବିଦ୍ରୋହ ହେଲା । ଏହି ବିଦ୍ରୋହର ନେତୃତ୍ବ ନେଇଥିଲେ ଜୟୀ

ରାଜଗୁରୁ ।

ବାଲ୍ୟାବସ୍ଥା :

ସହିଦ ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ ୧୭୩୯ ଅକ୍ଟୋବର ୨୯

ତାରିଖ ତଥା ପବିତ୍ର କାର୍ତ୍ତିକ

ମାସ ଶୁକ୍ଳ ନବମୀ ତିଥିରେ

ପୁରୀ ନିକଟସ୍ତ ବୀର

ହରେକୃ ଷ୍ଣ ପୁର ଗ୍ରାମରେ

ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।

ତାଙ୍କର ପିତାଙ୍କ ନାମ ଚାନ୍ଦ

ରାଜଗୁରୁ ଓ ମାତାଙ୍କ ନାମ

ହାରାମଣି । ତାଙ୍କ ପୂର୍ବ

ପୁରୁଷମାନେ ଖୋର୍ଦ୍ଧା ରାଜାଙ୍କର ଉପଦେଷ୍ଟା ଓ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ

ଗୁରୁଥିଲେ । ତେଣୁ ପାରମ୍ପରିକ ରୀତିରେ ସେମାନଙ୍କୁ

“ ରାଜଗୁରୁ” ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲା ।

ବାଲ୍ୟକାଳରେ ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ ସଂସ୍କୃତରେ ଅଗାଧ

ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ । ସେ ବେଦ, ପୁରାଣ ଓ ଧର୍ମ

ଗ୍ରନ୍ଥ ଆଦି ଅଧ୍ୟୟନ କରି ହଜାର ହଜାର ଶ୍ଳୋକ ରଚନା

କରିଥିବାରୁ ପଣ୍ଡିତମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କୁ ବିଦ୍ଵାନ ଅଖ୍ୟା 

ଦିଆଯାଇଥିଲା ।

ରାଜସଭାରେ ଆବିର୍ଭାବ :

ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ ରାଜା ଦିବ୍ୟସିଂହ ଦେବଙ୍କ

ରାଜସଭାରେ ପ୍ରଥମେ ଜଣେ ପଣ୍ଡିତ ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତି

ପାଇଥିଲେ । ତାଙ୍କ ପିତା ଚାନ୍ଦ ରାଜଗୁରୁଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁପରେ

ସେ ମନ୍ତ୍ରୀ ତଥା ରାଜଗୁରୁଭାବେ ଅଧିଷ୍ଠିତ ହେଲେ । ତାଙ୍କ

ଜ୍ଞାନ ଗାରିମାରେ ମୁଗ୍ଧହୋଇ ଆଠଗଡ ରାଜା ଧନଞ୍ଜୟ

ସେ ହରାଇଥିବା ୪ଟି ମରହଟ୍ଟା କବଳିତ ପ୍ରଗଣା ଯଥା

ରାହାଙ୍ଗ, ସରାଇ, ଚବିଶକୁଦ ଓ ଲେମ୍ବାଇ ଫେରି ପାଇବେ

ବୋଲି ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଲୋଭନ ଦେଖାଗଲା । ରାଜା

ମୁକୁନ୍ଦଦେବଙ୍କର ଲୋଭ ହେଲା । ସେ ଇଂରେଜମାନଙ୍କୁ

ସାହାଯ୍ୟ କଲେ । ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ ଇଂରେଜମାନଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସ

ନ କରିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ । ରାଜା ମାନିଲେ ନାହିଁ ।

ଇଂରେଜମାନେ ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା କଲେ ।

ଇଂରେଜମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବାକୁ ଜୟୀ

ରାଜଗୁରୁ ମୁକୁନ୍ଦଦେବଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଲେ । ରାଜା

ମୁକୁନ୍ଦଦେବ ଇଂରେଜମାନଙ୍କର କୌଣସି ଆଦେଶ ମାନିଲେ

ନାହିଁ । ସେ ମରହଟ୍ଟାମାନଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟନେଇ ଖୋର୍ଦ୍ଧାରୁ

ଇଂରେଜମାନଙ୍କୁ ତଡ଼ିବା ପାଇଁ ସ୍ଥିର କଲେ । ପାଇକସେନାଙ୍କ

ସାହାଯ୍ୟରେ ୧୮୦୪ ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ପିପିଲିଠାରେ

ଇଂରେଜମାନଙ୍କୁ ଆକ୍ରମଣ କଲେ । କର୍ଣ୍ଣେଲ ହାରକୋର୍ଟ

ମେଜର ଫ୍ଲେଚରଙ୍କୁ ମାନ୍ଦ୍ରାଜରୁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କର ନେତୃତ୍ୱନେଇ

ଆସିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ । ମେଜର ଫ୍ଲେଚର ବହୁ ସୈନ୍ୟଧରି

ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ । ପ୍ରାୟ ୩ ସପ୍ତାହ ପ୍ରବଳ ଯୁଦ୍ଧ ଲାଗିଲା ।

ପାଇକମାନେ ବୀରତ୍ଵର ସହ ଲଢ଼ିଲେ । ଇଂରେଜମାନଙ୍କର

ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ରଣକୌଶଳ ଓ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ନିକଟରେ ପାଇକସେନା

ହାରମାନିଲେ । ୧୮୦୪ ଡିସେମ୍ବର ୪ ତାରିଖ ଦିନ ଖୋର୍ଦ୍ଧା

ଇଂରେଜ ଅଧିକୃତ ହେଲା । ଇଂରେଜମାନେ ବରୁଣେଇ ଦୁର୍ଗ

ଅଧିକାର କଲେ । ରାଜା ଦ୍ଵିତୀୟ ମୁକୁନ୍ଦଦେବ ଓ ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁ

ଦୁର୍ଗଛାଡି ପଳାୟନ କଲେ । ଡିସେମ୍ବର ୫ ତାରିଖଦିନ ରାଜାଙ୍କୁ

ତଡ଼ିଦିଆଗଲା ବୋଲି ଘୋଷଣା କରାଗଲା । ଜୟୀରାଜଗୁରୁଙ୍କୁ

ବହୁ ଚେଷ୍ଟାରେ ଧରାଗଲା । ମୁକୁନ୍ଦଦେବଙ୍କୁ ବାରବାଟୀ

ଦୁର୍ଗରେ ବନ୍ଦୀକରି ରଖାଗଲା । ତାପରେ ତାଙ୍କୁ ମୁକ୍ତ କରାଯାଇ

ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ଦାୟିତ୍ଵରେ ପୁରୀଠାରେ ରଖାଗଲା ।

ଜୟୀରାଜଗୁରୁ ଶହୀଦ ହେଲେ :

ଇଂରେଜମାନେ ବିଚାର କରି ଜୟୀ ରାଜଗୁରୁଙ୍କୁ ଦୋଷୀ

ସାବ୍ୟସ୍ତ କଲେ । ଦଣ୍ଡ ସ୍ଵରୂପ ମେଦିନୀପୁରଠାରେ ଏକ

ବରଗଛରେ ଦୁଇଡାଳକୁ ଏକାଠିକରି ସେଥିରେ ତାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି

ଅତି ନିଷ୍ଠୁରଭାବରେ ଫାଶୀ ଦିଆଗଲା । ଶହୀଦ ବିପ୍ଳବୀ ଜୟୀ

ରାଜଗୁରୁଙ୍କର ଦେଶପ୍ରେମ, ଦେଶଭକ୍ତି ଓ ତ୍ୟାଗର ପଟାନ୍ତର

ନାହିଁ ।

Mushroom recipe

https://youtu.be/4AkDW1y9H-E

Let's see how the mushroom besara  is made, Heat the pan, take 3 tablespoons of mustard oil in it, when it is hot, add the chopped mushrooms and fry. Adding salt to taste, adding turmeric powder and frying well, our mushrooms were ready to fry. Let's see how the basera is made. Take 1 teaspoon of mustard oil, cut a tamato into it, grind the mustard I kept here, dried chillies,  garlic , 1/2 cup of water and mix it take 2 teaspoons . Then we add mustard water here, take out its slices, 1/2 teaspoon turmeric Add , add salt to taste and mix well Add 1/2 teaspoon chilli powder if it boils well or if the raw smell of mustard goes away Then mix the mushrooms that are kept in it. Add 2 ambula soaked in water 1 hour ago , For Tadaka take 1 teaspoon of mustard oil, take 1 teaspoon of phutana , add one dried chilli, sprinkle 6 to 7 cloves of garlic in it, put the Curry leaf in it when the garlic is fried, put the mushroom curry  in it and mix well. Our chatu / mushroom Besara is ready

ଆସନ୍ତୁ ଦେଖିବା କିପରି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଛି ଛତୁ ବେସର | କଡେଇ ଗରମ କରିବା,ତା ମଧ୍ୟରେ 3 ଚାମଚ ସୋରିଷ ତେଲ ନେବା ତାହା ଗରମ ହୋଇଗଲେ , ତା ମଧ୍ୟରେ କାଟିକି ରଖିଥିବା ଛତୁକୁ ପକାଇ ଭାଜିବା  | ସ୍ଵାଦ ଅନୁସାରେ ଲୁଣ ପକାଇବା, ହଳଦୀ ଗୁଣ୍ଡ ପକାଇ ଭଲଭାବରେ ଭାଜିବା, ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲା ଆମର ଛତୁ ଭଜା | ଆସନ୍ତୁ ଦେଖିବା ବେସର କିପରି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଛି ? 1 ଚାମଚ ସୋରିଷ ତେଲ ନେବା ,ଗୋଟେ ବିଲାତି କୁ କାଟିକି ତା ମଧ୍ୟରେ ପକାଇବା , ମୁଁ ଏଠାରେ grinding କରି ରଖିଥିବା ସୋରିଷ,ଶୁଖିଲା ଲଙ୍କା ,ରସୁଣରୁ 2ଚାମଚ ନେଉଛି 1/2 କପ ପଣି ମିସଉଛି ତ ମଧ୍ୟରେ ଆମେ ଏଠାରେ ସୋରିଷର ପାଣିକୁନେବା ,ତାର ଛେଦାକୁ ବାହାର କରିଦେବା , 1/2 ଚାମଚ ହଳଦୀ ଗୁଣ୍ଡ ମିଶାଇବା , ସ୍ଵାଦ ଅନୁସାରେ ଲୁଣ ପକାଇ ଭଲ ଭାବରେ mix କରିବା | 1/2 ଚାମଚ ଲଙ୍କା ଗୁଣ୍ଡ ପକାଇବା ତାହା ଭଲ ଭାବରେ ଫୁଟିଗଲେ ବା ସୋରିଷର raw ବାସ୍ନା ଚାଲିଗଲେ ତା ମଧ୍ୟରେ ଭାଜିକି ରଖିଥିବା ଛତୁକୁ ପକାଇ mix କରିବା | 2ଟି ଆମ୍ବୁଲକୁ 1ଘଣ୍ଟା ପୂର୍ବରୁ ପାଣିରେ ଭିଜାଇ ରଖିଥିଲି ତାହା add କରିବା | ଛୁଙ୍କ କରିବା ପାଇଁ , 1 ଚାମଚ ସୋରିଷ ତେଲ ନେବା , 1 ଚାମଚ ଫୁଟଣ ନେବା ,ତା ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟେ ଶୁଖିଲା ଲଙ୍କା ପକାଉଛି ,6 ରୁ 7 ପାଖୁଡା ରସୁଣକୁ ଛେଚିକି ତା ମଧ୍ୟରେ ପକାଉଛି, ରସୁଣ ଭାଜି ହୋଇଗଲେ ତା ମଧ୍ୟରେ ଭୃଷଙ୍ଗପତ୍ର ପକାଇବା , ରଖିଥିବା ଛତୁ ତରକାରୀକୁ ତା ମଧ୍ୟରେ ପକାଇ ଭଲରେ ମିକ୍ସ କରିବା | ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲା ଆମର ଛତୁ ବେସର |

https://youtu.be/4AkDW1y9H-E

Birbal's Magic Trick

Birbal's Magic Trick

Emperor Akbar and Birbal's closeness made the

other courtiers jealous. They were always looking up for ways to bring disrepute to his character. But they never succeeded.

One day, the jealous courtiers in Akbar's royal court

plotted against Birbal. They cooked up a story and went to the Emperor.

One of them said, “Your Majesty, Birbal is not doing

his work properly. He is busy learning magic tricks

and fortune telling."

Akbar called Birbal and said, "I hear you have learnt

magic. Can you find my missing ring?"

Birbal realised that the other courtiers were laying a

trap for him. So he played along, "Your Majesty, I know of a magic trick that will make your missing ring reach your finger on its own."

“Really Birbal, let us see it," said Akbar with interest.

The courtiers looked at each other puzzled.

They had made up a story about Birbal learning magic tricks. But here he was about to showcase his skills.

Birbal chanted a few magic mantras throwing rice

grains in the air. "By the time all the rice grains fall down, the ring will reach you, Your Majesty!"

Akbar had actually given the ring to a courtier to hide it in his pocket. The courtier feared he would lose the ring to Birbal's magic, so, he put his hand in his pocket and held the ring tight. He thought it would fly!

Birbal noticed the courtier's nervous behaviour. He, at once pointed at him and said, "Your Majesty, your missing ring is now in his pocket! You can take it from there."

Akbar saw how Birbal had outwitted the courtiers

again. Pleased, the king gifted Birbal the ring .

Disappointed with yet another of their

plans biting the dust, the group of jealous

courtiers left the royal court sadly.

ସିମେଇ କ୍ଷୀରି

 

ସିମେଇ କ୍ଷୀରି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ପାଇଁ ଆଶ୍ୟକୀୟ ସାମଗ୍ରୀ

ସିମେଇ ୧କପ୍

କ୍ଷୀର ୨୫୦ ml

ଚେରି

କାଜୁ _ କିସମିସ 

ଚିନି

ଆଲ୍ମଣ୍ଡ

ଗୁଜୁରାତି

ଲୁଣ 

ଘିଅ ୨ ଚାମଚ 

ଆସନ୍ତୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ସିମେଇ କ୍ଷୀରି । ପ୍ରଥମେ କଡେଇ କୁ ଗରମ କରିବା ତାପରେ ୨ ଚାମଚ ଘିଅ ପକାନ୍ତୁ  ଘିଅ ଗରମ ହେବାପରେ ସେଥିରେ କାଜୁ ଓ କିସମିସ ପକାଇ ଭାଜିବା । କାଜୁ କିସମିସ ଗୋଲ୍ଡେନ ବ୍ରାଉନ୍ ହୋଇଗଲେ ତାକୁ ଅନ୍ୟ ଏକ ପତ୍ରକୁ କଢ଼ିଦେବ । ସେହି କଡାଇରେ ଅଳ୍ପ ଜିର ନେବା ଏବଂ ସିମେଇ କୁ ସେଥିରେ ମିଶାଇ ଭାଜିବ । ସିମେଇ ଅଳ୍ପ ଭାଜି ହେବା ପରେ ସ୍ଵାଦ ଅନୁସାରେ ଲୁଣ ପକାଇ ଭଲଭାବରେ ଗୋଳାଇ ଦିଅନ୍ତୁ । ଏହାକୁ ଧିମା ଅଞ୍ଚ ରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ।

ସିମେଇ ଗୋଲ୍ଡେନ ବ୍ରାଉନ color ହୋଇଗଲେ ସେଥିରେ କ୍ଷୀର ମିଶାଇ ଭଲଭାବରେ ଗୋଳାଇବା । ପରେ ଆବଶ୍ୟକ ଅନୁସାରେ ଚିନି ମିଶାଇ ଭଲଭାବରେ ଗୋଳାଇ ଦେବା। ସିମେଇ ଫୁଟି ଯିବା ପରେରଖିଥିବା କାଜୁ,କିସମିସ, ଗୁଜୁରାତି ଓ ଚେରି କୁ ମିଶାଇ ଭଲଭାବରେ ଗୋଳାଇ ଦେବା ।

ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲା ସିମେଇ କ୍ଷୀରି ।

ଆପଣମାନେ ଏହି YouTube channel ରୁ ଦେଖି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିପାରିବେ

Lity's kitchen

https://youtu.be/HAIPgf9y2Vc

Aswagandhaa ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧା

ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧା

Ashwagandha, Withania somnifera Dunal (Solanaceae)

ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧାର ଗୁଣ ଗାରି ମା କହିବା ବାହୁଲ୍ୟ ମାତ୍ର । ଏହାର ସେବନ ଦ୍ଵାରା

ଯଯାତିଙ୍କର ନୂତନ ଜୀବନଲାଭ ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ପୁରାଣରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ହୋଇଅଛି ।

ଏହାର ସେବନ ଦ୍ଵାରା କାଶ, ଶ୍ଵାସ, ବାତ, କଫ, ବ୍ରଣ, ଶୋଥ, ଶ୍ଵତକୁ, କୁଷ୍ଠ,

ସୂତିକା ରୋଗ, ମୂତ୍ରାଘାତ ତଥା ପୂରାତନ ଜ୍ଵର ନିବାରିତ ହୋଇଥାଏ । ଏହା ମଧ୍ୟ ରକ୍ତ ଶୋଧକ, ରକ୍ତ ଭାରସାମ୍ୟ ରକ୍ଷକ ତଥା ନପୁଂସକତା ନାଶକ ଅଟେ । କନ୍ଦମୂଳ ପ୍ରାୟ ଏହାର ଚେରରେ ଉଇଥାଫେରିନ୍ ନାମକ କ୍ଷାରଦ ରହିଛି ଯାହାକି ଅର୍ବୁଦ ନାଶକ ଏବଂ ଶାରୀରିକ ଦୁର୍ବଳତା ଏବଂ ଲିଙ୍ଗର ଶିଥୁଳତାକୁ ଦୂର କରିଥାଏ । ଚେର ଏହାର ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଂଶ ଏବଂଏହାର ଚାହିଦା ସାରା ପୃଥିବୀରେ ରହିଛି । ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶ ଏବଂ ରାଜସ୍ଥାନରେ ଏହାର ଚାଷ ବ୍ୟବସାୟିକ ଭିରିରେ କରାଯାଉଅଛି ।

ଉଭିଦ ପରିଚୟ :

ଏହି ଉଭିଦ ବିଶେଷତଃ ପାହାଡ଼ିଆ ଅଞ୍ଚଳରେ ବିସ୍ତୃତି ଲାଭ

କରିଥାଏ । ଏହା ଅତି ଛୋଟ ଛୋଟ ହୋଇ ଭୂମି ଉପରେ ଦେଖାଯାଏ । ଏହା ଏକ ଉଦ୍ଧଗାମୀ ଗୁଳ୍ମ । ଉଚ୍ଚତା ପ୍ରାୟ ୧.୫ ମିଟର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଗଛର ଡାଳଗୁଡ଼ିକ ତାରାକୃତ ଲୋମଦ୍ଵାରା ଆବୃତ । ପତ୍ର ୧୦ସେଣ୍ଟିମିଟର ଲମ୍ବ, ଅଣ୍ଡାକୃତି । ପତ୍ରଗୁଡ଼ିକପିତା । ପତ୍ରର ନିମ୍ନଭାଗ ଲୋମଶ । ପୁଷ ସବୁଜ ପୀତ । ଫଳ ଗୋଲାକାର, ପାଚିଗଲେ କମଳା ରଙ୍ଗ ହୋଇଯାଏ । ମୂଳ ଶୁଖୁଗଲାପରେ ଧୂସରିଆ ରଙ୍ଗ ଧରେ । ଶୁଖୁଲା ମୂଳକୁ ଭାଙ୍ଗିଦେଲେ ଭିତର ଅଂଶ ଧଳା ଦେଖାଯାଏ । ଶୁଖୁଲା ମୂଳକୁ କୁଟିଲେ ଠିକ୍ ଅରୁଆ

ଚାଉଳ ଗୁଣ୍ଡପରି ଦେଖାଯାଏ ।

ଜଳବାୟୁ :

ଉପକାନ୍ତ ମଣ୍ଡଳୀୟ ଶୁପ୍ତ ଓ ଆଦ୍ର ଜଳବାୟୁରେ ଏହା ଭଲ ବଢ଼ିଥାଏ ।

ବାର୍ଷିକ ୬୫୦ -୭୦୦ ମି.ମି. ବୃଷ୍ଟିପାତ ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଚାଷ କରାଯାଇ ପାରେ | ଆମ ରାଜ୍ୟର ଅଧିକାଂଶ ଅଞ୍ଚଳ ଏହି ଚାଷ ପାଇଁ ବେଶ ଉପଯୋଗୀ । ଶୀତଋତୁର ଶେଷ ଆଡ଼କୁ ବୃଷ୍ଟିପାତ ହେଉଥିଲେ ଅମଳ ବଢ଼ିଯାଏ । ସମୁଦ୍ର ପତନ ଠାରୁ ୬୦୦ ମିଟର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏହି ଚାଷ କରାଯାଇପାରେ ।

ମୃତ୍ତିକା :

ଅନେକ ପ୍ରକାର ମାଟିରେ ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧା ଚାଷ କରାଯାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ

। ମଧ୍ୟମ ଉର୍ବର, ବାଲିଦୋରସା ମାଟିରେ ଅଧିକ ଉତ୍ପାଦନ ମିଳିଥାଏ । ମାଟିର ପି.ଏଚ.୬ ରୁ ୮ ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ । କିଆରୀରେ ଜଳ ନିଷ୍କାସନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା ଉଚିତ ।

ଉନ୍ନତ କିସମ:

ଜବାହାର ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧ ୨୦ 

ବିହନ:

ଏକର ପ୍ରତି ୨-୫ କି.ଗ୍ରା. ମଞ୍ଜି ଆବଶ୍ୟକ । ବୁଣିବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରତି

। କି.ଗ୍ରା. ମଞ୍ଜି ସହିତ ୩ ଗ୍ରାମ୍ କାପଟାନ୍ କିମ୍ବା ୧ ଗ୍ରାମ୍ କାର୍ବେଣ୍ଡାଜିମ୍ ମିଶାଇ ବିଶୋଧନ ।କଲେ ମଞ୍ଜି ସଢ଼ାରୋଗ ହୋଇନଥାଏ ।

ବୁଣିବା ପ୍ରଣାଳୀ : 

ଅଣଜଳସେଚିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଜୁଲାଇ ମାସର ଦ୍ବିତୀୟ ସପ୍ତାହରେ

ଏବଂ ଜଳସେଚିତ ଅଞ୍ଚଳରେ ଅଗଷ୍ଟ ମାସ ଶେଷରେ ମଞ୍ଜି ବୁଣାଯାଏ । ଏଥିପାଇଁ ମାଟିକୁ ୩-୪ ଓଡ଼ ଗୁଣ୍ଡ ଚାଷ କରି ଶେଷ ଓଡ ଚାଷ ସମୟରେ ଏକର ପ୍ରତି ୨ ଟନ୍ ସଢ଼ାକମ୍ପୋଷ୍ଟ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ । ଲଙ୍ଗଳ ପଛରେ ସିଆରରେ ୨୫ ସେ.ମି. ବ୍ୟବଧାନରେ ମଞ୍ଜି ପକାଇଲେ କୋଡା ଖୋସା ସୁବିଧାରେ ହୋଇଥାଏ । ୨୦ -୨୫ ଦିନପରେ ଅଧିକଗଛ ଉପାଡ଼ି ୭.୫ ସେ.ମି. ଦୂରତାରେ ଗଛ ରଖାଯାଏ ।

ରୋପଣ ପ୍ରଣାଳୀ :

 ବର୍ଷାରତୁ ଆରମ୍ଭରେ ତଳିଘାରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ୫-୭ ସେ.ମି.

ବ୍ୟବଧାନରେ ଗାର ଟାଣି ୧-୨ ସେ.ମି. ଗଭୀରରେ ପୋତି ମାଟି ଘୋଡ଼ାଇ ହାଲୁକା ଜଳସେଚନ କରାଯାଏ । ୬-୭ ଦିନ ପରେ ମଞ୍ଜିରୁ ଗଜା ବାହାରିଥାଏ । ଚାରାଗୁଡ଼ିକ ୬ ସପ୍ତାହର ହୋଇଥିବା ସମୟରେ ପୂର୍ବ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଜମିରେ ୨୫ ସେ.ମି. ବ୍ୟବଧାନରେ ଗଛକୁ ଗଛ ୭.୫ ସେ.ମି. ଦୂରତାରେ (ଏକର ପ୍ରତି ୨,୪୦,୦୦୦ ଗଛ ) ଲଗାଇ ଜଳସେଚନ କରାଯାଏ ।

ସାର ପ୍ରୟୋଗ :

 ଅଶ୍ଵଗନ୍ଧାରେ ସାର ପ୍ରାୟତଃ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇ ନଥାଏ ।

ମାତ୍ର ରୋପଣ ସମୟରେ ଏକର ପ୍ରତି ୧୬ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାରଜାନ ଏବଂ ୧୬ କି.ଗ୍ରା ଫରସ୍ ପ୍ରୟୋଗ କଲେ ଅମଳ ବଢ଼ିଥାଏ ।

ଛେଳି କିପରି ପାଳନ କରିବା ?

ଛେଳି ସାଧାରଣତଃ ମାଂସ , ଦୁଧ ଓ ଚମଡ଼ା ପାଇଁ ପାଳନ କରାଯାଏ l ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ଯେଉଁ ଭାଈ ଓ ଭଉଣୀ ମାନେ ଛେଳି ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ଇଛୁକ ସେମାନେ ପ୍ରଥମେ ଜାଣିବା ଦରକାର , ସେମାନେ କେଉଁ ପ୍ରଜାତିର ?

ଛେଳି ପ୍ରଥମେ ସେମାନଙ୍କର ଜଳବାୟୁ ଅନୁସାରେ ପାଳନ କରିବେ । ଆମ ଜଳବାୟରେ ଦୁଇ ପ୍ରଜାତିର ଛେଳି ପାଳନ କରି ପାରିବା ।

ବ୍ଲାକ ବେଙ୍ଗଲ

ଗଞ୍ଜାମ ପ୍ରଜାତିର ଛେଳି

ବ୍ଲାକ ବେଙ୍ଗଲ ଛେଳି ମୁଖ୍ୟତଃ ମୟୁରଭଞ୍ଜ, ବାଲେଶ୍ୱର, ସମ୍ବଲପୁର ଓ କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲ୍ଲାରେ ମିଳେ । ଏହି ପ୍ରଜାତିର ଛେଳି ମୁଖ୍ୟତଃ ଦେଖିବାକୁ କଳା , ଧଳା ଏବଂ ଧୂଷର ରଙ୍ଗର ହୋଇଥାନ୍ତି । ଏହି ଛେଳି ଦେଖିବାକୁ ଛୋଟ , ଏମାନଙ୍କର ଶିଙ୍ଗ ମଧ୍ୟ ଛୋଟ ଛୋଟ ହୋଇଥାଏ । ମାଇ ଓ ଅଣ୍ଡିରା ଛେଳି ମାନଙ୍କର ମୁଖ୍ୟତଃ ଦାଢ଼ି ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ । ଏହି ଛେଳି ମାନଙ୍କର ମାଂସ ବହୁତ ସୁସ୍ୱାଦୁ ଅଟେ । ଏମାନେ ଦୁଇବର୍ଷରେ ହାରାହାରି ତିନିଥର ଛୁଆ ଦେଇଥାନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ଥରରେ ଏମାନେ ଦୁଇରୁ ତିନୋଟି ଛୁଆ ଦେଇଥାନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ପଶୁ ତୁଳନାରେ କମ୍ ରୋଗ ହୋଇଥାଏ । ବ୍ଲାକ ବେଙ୍ଗଲ ଛେଳିର ଓଜନ ୧୫ ରୁ ୨୦ କିଗ୍ରା ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥାଏ । 

ଗଞ୍ଜାମ ଛେଳି ସାଧାରଣଃ ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶା ରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ । ଏହି ପ୍ରଜାତିର ଛେଳି ଗଞ୍ଜାମ, ଗଜପତି, ନୟାଗଡ଼ ଓ କନ୍ଧମାଳ ଜିଲ୍ଲାରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥାଏ । ଗଞ୍ଜାମ ଛେଳି ଦେଖିବାକୁ ସାଧାରଣଃ ଲମ୍ବା ଏବଂ ଶିଙ୍ଗ ଲମ୍ବା ହୋଇଥାଏ। ଏହି ପ୍ରଜାତିର ଛେଳି ଥରକୁ ଗୋଟିଏ ଛୁଆ ଜନ୍ମ ଦେଇଥାନ୍ତି । ଗଞ୍ଜାମ ଛେଳିର ଓଜନ ୧୮ ରୁ ୨୨ କିଗ୍ରା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଛେଳି ମାନଙ୍କୁ ବର୍ଷା, ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ଏବଂ ଅଧିକ ଥଣ୍ଡାରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ବିଶେଷ ଯତ୍ନ ନେବା ଦରକାର।

ଛେଳି ମାନଙ୍କର ବାସଗୃହ ନିର୍ମାଣ

ଉଚ୍ଚା ଜାଗାରେ ଛେଳି ମାନଙ୍କର ବାସଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିବା ଉଚିତ । ଯାହା ଫଳରେ ବେସି ପାଣି ଜମିରହିବ ନାହିଁ। ନିଜସ୍ଵ ସମ୍ବଳ ଅନୁସାରେ ଛେଳି ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବାସଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିପାରିବ । କମ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ବାଉଁଶ କିମ୍ବା କାଠରେ ଘର ନିର୍ମାଣ କରିପାରିବ । ୧୦ଟି ମାଈ ଛେଳିର ଗୋଟିଏ ଅଣ୍ଡିରା ଛେଳି ରଖିପାରିବେ । ମାଟିରୁ ୧.୫ ଫୁଟ୍ ଉଚ୍ଚତାରେ ବାସଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରନ୍ତୁ। ଯାହା ଫଳରେ ଛେଳିର ମଳ ମୂତ୍ର ଇତ୍ୟାଦି ପରିସ୍କାର କରିପାରିବ।ଛେଳି ଗୃହଟ ପୂର୍ବ ପଶ୍ଚିମ ହେବ ଦରକାର ।ଯାହା ଫଳରେ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପରିମାଣରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ କିରଣ ମିଳିପାରିବ ଓ ପବନ ଚଳା ଚଳ ଭଲଭାବରେ ହୋଇ ପାରିବ। ଜଙ୍ଗଲର ପାଖ ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଲୋକମାନେ କମ୍ ଖର୍ଚ୍ଚରେ ଛେଳି ପାଳନ କରିପାରିବେ । ଜଙ୍ଗଲରୁ ମିଳିଥିବା ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଡାଳ ଓ ଗଛର ପତ୍ର କୁ ଛେଳି ମାନଙ୍କୁ ଖାଦ୍ୟ ଭାବରେ ଦେଇ ପାରିବେ । ଛେଳି ମାନେ ସର୍ବଦା ବାହାରେ ବୁଲି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି। ଚରା ବୁଲା ପରେ ଛେଳିକୁ କିଛି ସୁଷମ ଖାଦ୍ୟ ଦେବା ତାହେଲେ ସେମାନେ ଭଲଭାବରେ ବଢ଼ିଥାନ୍ତି । ସୁଷମ ଖାଦ୍ୟ ଭାବରେ ମକା,ଚିନାବାଦାମ ପିଡ଼ିଆ, ଶସ୍ୟ ଜାତିୟ ଖାଦ୍ୟ, ଖଣିଜ ଲବଣ ଓ ଲୁଣ ମିଶାଇ ସକାଳେ ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଖାଇବାକୁ ଦେବା। ମାଇ ଛେଳି ତିନିବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଛୁଆ ଦେଇଥାନ୍ତି। ତାପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ବିକ୍ରି କରିଦେବା ଉଚିତ୍ । 

THE PRINCES IN ASHRAM

When the princes reached the age of twelve, King Dasharatha

decided to teach them the art of archery. He himself was an

expert archer

. More precisely, he was able to kill an animal just

on hearing its sound.

Once, on account of this art, the king had killed a young man

named Shravan Kumar unknowingly. However, he appointed a

guru to teach the princes

Under the guidance of the king and the guru the princes became

experts in archery very soon. The king was very happy to see

such a progress.

According to tradition, it was now time to send the princes to

school. So, King Dasharatha decided to send the boys to the

gurukul of Guru Vashishtha for the formal education of the

princes. The princes had to give up royal clothes and wear an

ordinary dress.

It was necessary for the all round development of the princes

that they study with other children. As per rule, all were treated

equally in the gurukul.

THE PRINCES IN ASHRAM

 

After their training in weaponry, the princes went to the ashram

of Guru Vashishtha to learn Vedas and other shastras. But

before the same, a ceremony of wearing the sacred thread

‘yajnopaveet' was performed by the guru. It was known as the

“Yajnopaveet Samskar'.

As per convention, the princes had to wear ordinary clothes like

others. There was no difference among the pupils in the ashram.

The Guru was treated as a god.

The Guru treated all the children as equal despite the difference

in their social status. He used to teach religious books, Vedas,

social manners and ethical values to the children.

All the princes learnt their lessons well along with the other

children from different families.

THE PRINCES TAKE BIRTH

THE PRINCES TAKE BIRTH

 

ver since the queens became pregnant, King Dasharatha took

Great care of them. He appointed a number of attendants and

Servants to look after them. The king, the queens as well as the

People of Ayodhya were waiting for the birth of the princes very

Anxiously. Besides them, the gods, the sages and hermits were

aIso waiting for the birth of Lord Vishnu on the earth. In fact,

everybody was eager to see the incarnation of Lord Vishnu on

The Earth!

the long wait came to an end. Lord Vishnu incarnated as the son of

Kaushalya. As Sumitra took the kheer twice she gave birth to

two princes and Kaikeyee gave birth to one.

"he incarnation of Lord Vishnu on Earth made the gods very

happy. Now the sages and hermits were feeling secure. The

King, queens and the people of Ayodhya, all were very happy.

NAMING CEREMONY OF THE PRINCES

 

King Dasharatha distributed food

grains, clothes, ornaments, etc. to

the people wholeheartedly.

After thirteen days, the naming

ceremony of the princes took place.

Guru Vashishtha named the son of

Kaushalya as Rama, meaning

happiness, peace and prosperity in the world. The son of

Kaikeyee was named Bharata, meaning supporter of the world.

The sons of Sumitra were named Lakshmana and Shatrughna,

meaning the base of the world and the killer of enemies,

respectively.

The palace echoed with the cries of the children. Their activities

were worth praising. They were the source of recreation for all

the people of the palace. This way all the princes passed their

time under the care of their mothers and the king.

King Dasaratha

 

King Dasharatha had three queens as per the custom

prevailing those days. The eldest queen Kaushalya

was a religious minded.good natured and kind woman.

The second queen Sumitra was simple and

peace loving . The third queen Kaikeyee was

very beautiful and intelligent

King Dasharatha loved all of them equally. Though he had

everything, he was not happy because he had no son. To beget a

son, King Dasharatha organised a yajna under the guidance of

Guru Vashishtha. Pleased with the yajna, Lord Vishnu

appeared. The king begged him for a son saying, "Kindly take

birth as my son."Lord Vishnu agreed to answer his prayer.

At that moment, a divine being came out of the altar of the yajna

with a pot of kheer cooked in sweetened milk. He offered it to

the king and said, “Give this kheer to all the three queens. Soon

they will be blessed with sons. Your house will be filled with the

cries of new born babies."

The king took the pot of kheer from

the divine being and bowed to

thank him. Now, the king was very happy. 

He was sure of the birth of children

in the palace. So he asked GuruVashishtha to

permit him to distribute the kheer among the queens.

 Guru Vashishtha said,

“Yes, King Dasharatha, go ahead. May god bless you."

Then the king went to his palace. He divided the kheer into three

equal shares. First he went to the eldest queen Kaushalya and

said, "This kheer is offering of the god. Kindly take it."

Kaushalya took the kheer and ate it.

Then he went to Sumitra and gave her share of the kheer to her.

Sumitra ate the kheer with great love.

Thereafter, the king went to the youngest queen Kaikeyee and

gave her share of kheer. Kaikeyee ate most of the part of her

share of kheer but left a little. So, the king went to Sumitra and

gave the rest of the share to her. Sumitra ate it again.

This way all the queens ate the kheer and awaited good news.

ver since the queens became pregnant, King Dasharatha took

reat care of them. He appointed a number of attendants and

ervants to look after them. The king, the queens as well as the

People of Ayodhya were waiting for the birth of the princes very

nxiously. Besides them, the gods, the sages and hermits were

AIso waiting for the birth of Lord Vishnu on the earth. In fact,

verybody was eager to see the incarnation of Lord Vishnu on

Earth! the long wait came to an end. On the ninth day of the

nonth of Chaitra, Lord Vishnu incarnated as the son of

Caushalya. As Sumitra took the kheer twice she gave birth to

wo princes and Kaikeyee gave birth to one.

The incarnation of Lord Vishnu on Earth made the gods very

appy. Now the sages and hermits were feeling secure. The

King, queens and the people of Ayodhya, all were very happy.

କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ (Some questions) Part - 1

 

୧- ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ଉପରେ ବନ୍ଧା ହେଉଥିବା ତ୍ରିମୁଣ୍ଡି  ଚାନ୍ଦୁଆ କେଉଁ ମଠ ପକ୍ଷରୁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଏ ?

1. From which monastery is the Trimundi chandua attached to Shree Jagannath's ratna singhasana ?

ଉତ୍ତର - ବଡ଼ ଓଡ଼ିଆ ମଠ  

Ans - Bada odia matha

୨ - ରାମାୟଣରେ ଶ୍ରୀରାମ କେଉଁ ସମୟରେ ଏକ ଦୀପଶିଖାକୁ ଛୁଇଁ ନିୟମ କରିଥିଲେ ?

2 - When in the Ramayana did Rama make a rule by touching a lamp?

ଉତ୍ତର - ଚତୁର୍ଥୀ ରାତିରେ 

 Ans - fourth night

୩- ମନବୋଧ ଚଉତିଶାର ଲେଖକ କିଏ ?

3. Who is the author of Manabodha Chautisha?

ଉତ୍ତର - ଭକ୍ତ ଚରଣ ଦାସ 
Ans - Bhakta Charan Das

୪- ହିରଣକଶିପୁର କେତେ ଜଣ ପୁତ୍ର ଥିଲେ ?

4. How many sons did Hiranakashipu have ? 

ଉତ୍ତର -  ଚାରିଜଣ 

Ans - Four

୫ - ସଂସ୍କୃତ ଭାଷାରେ ଆଦିକବି କୁହାଯାଏ ବାଲ୍ମିକୀଙ୍କୁ ହେଲେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଆଦିକବି କାହାକୁ କୁହାଯାଏ ?

5 - In Sanskrit, Adikabi is called Balmiki, but in Oriya, who is Adikabi ?

ଉତ୍ତର - ଶାରଳା ଦାସ 

Ans - Sharala Das

୬ - ରାମାୟଣରେ ଶ୍ରୀରାମ  ଭଗବାନ ପ୍ରଥମେ କାହାକୁ ବଧ କରିଥିଲେ ?

6 -  In the Ramayana, whom did Lord Rama first kill?

 ଉତ୍ତର - ତାଡକା 

Ans -Tadaka